گفت و گوی تمدن ها ( شرایط، اهداف و موانع )

بعداز افول نظام کمونیستی و فروپاشی شوروی و نظام دو قطبی جهان، که » فرانسیس» پایان تاریخ « آن را به عنوان پیروزی لیبرال - دموکراسی، پایان منازعات و «فوکویامامی خواند . » ساموئل هانتینگتون « در کتابی با عنوان » جنگ تمدنها « ، برای توجیه ادامهسیطره و رهبری آمریکا، دشمن و معارضی جدید می تراشیده و اسلام و تمدن های دیرپایشرق ( کنفوسیوسی ) را رودرروی تمدن و فرهنگ غرب و درگیری و نزاع بین آنها را اجتنابناپذیر می داند .این نظریه توجه بسیاری از اندیشمندان را به خود جلب کرده و نقدهای بسیاری رابرانگیخت . ایده » گفت و گوی تمدن ها « نیز از سوی رئیس جمهوری وقت ایران ( سیدمحمدخاتمی ) در پاسخ به همین نظریه مطرح و مورد توجه جهانیان قرار گرفت .اساس نظریه این است که دو گزینه بیشتر پیش روی ما نیست : » برخورد « و یا«برخورد» . یا باید انزواطلبی پیشه کرد و از دنیا و مافیها برید، یا برای گریز از « گفت و گو »باید به گفت و گو اندیشید .گفت و گو کوششی برای دست یابی به حقیقت و گامی در مسیر شناخت دیگری و رسیدنبه تفاهم است . شناخت متقابل و آگاهی عمیق تر از اندیشه های یکدیگر، شناخت و حلمشکلات موجود، پایان دادن به بدفهمی ها، برداشت ها و باورهای نادرست، ایجاد صلح،آرامش و همزیستی مسالمت آمیز در جهان، از بین بردن خشونت و ... هدف هایی است که درموضوع گفت وگوی تمدن ها دنبال می شود .به خاطر داشته باشیم که هدف گفت وگوی تمدن ها، حل مشکلات جهان امروز است و بهمناسبات جهان امروز می پردازد و به تمدنهای مرده کاری ندارد .  گفت وگـوی تمـدن ها به مذاکرات سیاستمـداران خلاصـه نمی شود بلکه اندیشمندان،فرهیختگان و هنرمندان نیز نقش مهمی در آن به عهده دارند .گفت و گو اساسا یک ارتباط است . یک ارتباط ایده آل و صحیح ممکن است با موانعیروبرو شود . موانع عمده بر سر راه گفت وگوی تمدن ها یا موانع انسانی ، سازمانی یا ساختاریو موانع فنی است . همچنین برای انجام و پیشبرد گفت وگو مدارا لازم است . مدارا نشانهقدرت، بلندنظری و ژرف نگری است .